Zespół Klasztorno-Pałacowy tworzą:

• dawny klasztor cystersów - późniejszy pałac książęcy
• kościół cysterski - obecnie kościół parafialny.

XIII wieczny klasztor był świadkiem prawie sześciusetletniej obecności cystersów na ziemiach rudzkich. Niestety, wielokrotnie przebudowywany prawie zupełnie stracił swój średniowieczny styl. Pierwsza gruntowna przebudowa klasztoru nastąpiła w XVII wieku, w czasach opata Andrzeja Pospela, kiedy to pod kierunkiem mistrza murarskiego Melchiora Wernera z Nysy, wzniesiony został pałac opacki na północ od klasztoru.

Kolejne zmiany rozpoczęły się w 1834r., gdy po rozwiązaniu zakonu, własność klasztoru znalazła się w rękach księcia Wiktora Hohenhlohe-Waldenburg-Schilillingsfürst. Klasztor zaczęto przebudowywać na siedzibę magnacką. Zostały wyburzone zabudowania gospodarcze i założono park w stylu angielskim.

1945r. - Pożar wzniecony przez żołnierzy Armii Czerwonej zniszczył książęcą rezydencję. Zabudowania poklasztorne stały w ruinie przez szereg lat i dopiero w latach 70 XIX w. rozpoczęto remont opactwa. Do roku 1986 odgruzowana i zrekonstruowana została część klasztoru, a w 1995 renowacji poddana została główna fasada. Jednakże tak naprawdę, dopiero od 1998., gdy Diecezja Gliwicka objęła własność opactwa, prace remontowo-konserwatorskie nabrały tempa. W obiekcie utworzony został Ośrodek Formacyjno-Edukacyjny. Obecnie dawne zabudowania klasztorno-pałacowe, zaczynają w pełni odzyskiwać swój pierwotny blask. Część pomieszczeń już zostało udostępnione na organizację wystaw i koncertów.

Z obiektów towarzyszących założeniu klasztornemu zachowało się kilka elementów:

• budynek gospodarczy, położony naprzeciw fasady kościoła klasztornego, przebudowany w 1950r.,
• budynek przy wjeździe na teren klasztoru – obecnie plebania,
• mur ogrodzenia biegnący wzdłuż głównej alei dojazdowej do kościoła,
• kamienna figura Św. Jana Nepomucena z 1724r.